Na blogu pisałam już o Instytucjach Unii Europejskiej (Dlaczego nadal nie spotkałam Donalda Tuska w Brukseli?), w których mamy swoich reprezentantów z Polski. Dziś postanowiłam kontynuować temat "co jest w Brukseli?" i w wyjątkowych okolicznościach, nadać kolejnemu wpisowi patriotycznego akcentu. To właśnie 21 lutego świętujemy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego - bo Polacy nie gęsi i nawet w centrum Europy swój język mamy!

Lekcję polskiego w Brukseli zaczynamy od PLACÓWEK DYPLOMATYCZNYCH w których na pewno bez problemu porozumiemy się po polsku. Różnice pomiędzy nimi wydają się być mgliste, ale postaram się wytłumaczyć je jak najbardziej zrozumiale. Gotowi?

• Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Belgii - reprezentuje Polskę - jako kraj - w Belgii. Na jej czele stoi Ambasador - Artur Harazim. 

• Wydział Konsularny Rzeczypospolitej Polskiej w Brukseli - ochrania interesy państwa, ale przede wszystkim jego obywateli. Zatem jeśli jesteśmy w Belgii w momencie wyborów w Polsce i chcemy w nich uczestniczyć mimo, iż nie możemy wrócić do kraju, możemy zgłosić się do Konsulatu aby zagłosować. Także tu będziemy się kierować kiedy będziemy chcieli na przykład wyrobić paszport, zawrzeć związek małżeński lub uzyskać akt o niekaralności. Więcej informacji dostępnych jest na oficjalnej stronie TUTAJ.
• Stałe Przedstawicielstwo Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej w Brukseli
  - to około 160 osobowa reprezentacja polskiego rządu (każde ministerstwo ma tu swoich przedstawicieli), która chroni interesy kraju i promuje polskie pomysły na szczeblu polityki europejskiej, bezpośrednio w Brukseli. Bez konieczności przemieszczania się z Warszawy do Brukseli za każdym razem kiedy dzieje się coś ważnego dla krajów członkowskich Unii Europejskiej. Co ciekawe gdyby siedzibą UE było inne miasto w Europie, to właśnie tam byłoby Stałe Przedstawicielstwo RP przy UE.  Więcej informacji o pracy PermRepPL prezentuje miła dla oka - seria filmów dostępnych TUTAJ.
  

• Stałe Przedstawicielstwo Rzeczypospolitej Polskiej przy NATO - także znajduje się w Brukseli, ponieważ NATO (Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego) ma tutaj swoją siedzibę. Jest to organizacja polityczno-wojskowa, która stoi na straży stabilizacji i zapobiega konfliktom regionalnym. Stały Przedstawiciel uczestniczy i reprezentuje interesy Polski w posiedzeniach Rady Północnoatlantyckiej, Rady Partnerstwa Euroatlantyckiego, Rady NATO-Rosja, Komisji NATO-Ukraina, Komisji NATO-Gruzja oraz innych spotkaniach na szczeblu ambasadorów, ministrów i szefów państw.

• Instytut Polski w Brukseli – to kolejna placówka, która podlega polskiemu Ministerstwu Spraw Zagranicznych. Jej głównym zadaniem jest promocja Polski, zwłaszcza w obszarze kultury. Instytut pracuje naprawdę prężnie i warto dołączyć do newslettera by nie umknęły nam interesujące wydarzenia, które odbywają się regularnie w Brukseli z udziałem naszych rodowitych artystów. 

• Wydział Promocji Handlu i Inwestycji w Brukseli - zajmuje się promocją polskich firm oraz eksportu. Ogólnie mówiąc pomaga przedsiębiorstwom rozszerzać działalność na rynku belgijskim, reprezentuje przede wszystkim interesy małych i średnich firm. Zainteresowanych odsyłam TU.

• Ośrodek Polskiej Informacji Turystycznej w Brukseli - to organizacja rządowa, która promuje Polskę jako kraj warty zobaczenia - oczywiście ze względu na turystyczne atrakcje jakimi są:  kultura, historia i piękna przyroda. Więcej TU.

Szacuje się, iż w Belgii przebywa około 40-50 tysięcy Polaków, w tym w samej Brukseli ponad 20 tysięcy (trudno wskazać na dokładną liczbę, ponieważ bezwizowa mobilność naszych rodaków jest bardzo duża - informacja pochodzi z raportu z badań przeprowadzonych przez Aleksandrę Grzymałę-Kazłowską). Nie powinny zatem dziwić miejsca, w których o spotkanie Polaków nie trudno (lista nie obejmuje wszystkich "polskich miejsc" w Brukseli):

• Polska Misja Katolicka oraz Polska Prawosławna Parafia
• Polskie szkoły: Polskie Centrum Kształcenia im. Jana Pawła II, Szkolny Punkt Konsultacyjny im. Jana Pawła II przy Ambasadzie RP w Brukseli z siedzibą przy Polskiej Misji Katolickiej, Szkolny Punkt Konsultacyjny im. Joachima Lelewela 
  
• Polska Akademia Nauk w Brukseli ("PolSCA" -Polish Science Contact Agency), która promuje krajowe jednostki i zespoły naukowe w naukowych środowiskach Unii Europejskiej.
• Biblioteka w Brukseli (Maison Polonaise) przy Rue A. Campenhout 72/7 w dzielnicy Ixelles, która prócz możliwości wypożyczania książek i dostępu do czytelni, organizuje kursy językowe, warsztaty i kluby tematyczne. 
• Polskie Biura Regionalne - lista wszystkich dostepna jest TUTAJ a jako obecny stażysta jednego z nich, zachęcam do kontaktu z ich przedstawicielami. Biura podlegają Urzędom Marszałkowskim i reprezentują konkretne polskie województwa w Brukseli,  a dokładnie ich interesy i promocję regionu w Europie. 

A za najlepszy polski akcent w Brukseli uważam... prawdziwy polski chleb na zakwasie! Prosto z pieca pierwszej polskiej piekarni "Polsmaak" Państwa Ciszkowskich, prosperującej tu od 2002 roku.

Co by było gdybym miała 20 lat mniej i usłyszała od rodziców, że przeprowadzamy się do 
-obcobrzmiącej- Brukseli? Ciężko przewidzieć czy bym się cieszyła, ciężko mówić czy wiedziałabym z czym się to wiąże. Myślę, że nie rozumiałabym powodu dla którego musimy dokonać takiej zmiany i bardzo bym wówczas chciała żeby ktoś mnie do tego przygotował...
na szczęście od 24 stycznia jest to możliwe! To właśnie w tym roku, w Brukseli odbyła się premiera książki "A w moim mieście jest inaczej", autorstwa KIWI*.

"A w moim mieście jest inaczej" to historia Marysi, która mieszka z rodzicami w Gdańsku i pewnego dnia dowiaduje się, że przeprowadza się do Brukseli. Na tę myśl nie pała entuzjazmem i po sugestii swojej mamy postanawia odnowić kontakt z Frankiem, którego poznała kiedyś na wakacjach w Sopocie. Oboje się nieco zmienili od tamtego lata, ale to co jest dla Marysi ważne to fakt, iż Franek (także Polak) urodził się i mieszka w Brukseli. Pisanie i wysyłanie w tradycyjny sposób listów staje się dla nich szansą na wymianę spostrzeżeń na temat swoich miast, zwyczajów i różnic między życiem (i szkołą) w Polsce i w Belgii.

To świetny projekt pokazujący perspektywę dziecka na sprawy tak dorosłe jak emigracja, a co za tym idzie szereg trudnych chwil: przeprowadzka do innego kraju, zmiana przyzwyczajeń, przełamanie bariery kulturowej i językowej, która wcale nie ułatwia odnalezienia się w nowym gronie rówieśników.

Uwielbiam ilustracje (wykonane przez Justynę Kuklo i Agnieszkę Gajewską) jakie znajdują się we wnętrzu tej (niebanalnie skonsturowanej) książeczki. Dziecięca kreska, stonowane kolory, forma bardzo przyjazna dla oka. Ponadto sztuką samą w sobie staje się odpowiednie otworzenie książki i poznanie historii Marysi i Franka (napisanej przez Małgorzatę Marmurowicz). Śledzenie listów jakie wymieniają główni bohaterowie między sobą to świetna zabawa (rozłożona książeczka ma aż 2 metry i swoją konstrukcją przypomina harmonijkę). Dodatkowo połączona z niewymuszoną nauką podstawowych słówek języka francuskiego i flamandzkiego, a także typowych miejsc i zwyczajów panujących w dwóch europejskich miastach. To świetna lekcja dla każdego dziecka (i dla dorosłego też:-)) by przekonać się, że inność wcale nie jest gorsza. 

P.S. też uważam, że mops powinien zostać symbolem Brukseli.

*KIWI to "dynamiczna inicjatywa, stworzona przez trzy dziewczyny, które połączyła pasja do sztuki współczesnej i designu. KIWI chce odkryć przed dziećmi magiczny świat barw i kolorów, skłonić dorosłych, by nie obchodzili galerii sztuki współczesnej szerokim łukiem, a także obudzić w małych
i dużych pasję do kreatywnego działania". 

Książka trafiła przede wszystkim do polskich punktów konsultacyjnych, polskich szkół i Ambasady RP w Belgii. Dostępna jest za darmo. 

Więcej informacji: w-moim-miescie.blogspot.be, facebook.com/Kiwi.art, kiwi-art.be

Tutejszy rynek telekomunikacyjny należy do popularnej trójcy: PROXIMUS, MOBISTAR, BASE 
Operatorzy oferują dwie opcje: postpaid- podpisanie umowy (na minimum rok) na zasadach abonamentu lub prepaid- wykupienia karty i doładowaniu jej określoną kwotą. O konkretach nic tu nie napiszę, jednak skupię Wasza uwagę na kolejnej alternatywie, która mnie bardzo przypadła do gustu.

Po doładowaniu konta dowolną kwotą, otrzymujemy 300 SMS oraz 60 minut DZIENNIE za darmo do każdego innego użytkownika Mobile Vikings. Co sprzyja tworzeniu własnej sieci Vikingów :-) Jeśli namówimy naszego znajomego do dołączenia do MV i przy swoim zgłoszeniu powoła się na nasz numer telefonu, w podziękowaniu od operatora dostaniemy punkty (Viking Points) , które będziemy mogli wymienić na darmowe doładowanie.
Ponadto nie powinniśmy się martwić jeśli nasz wykupiony pakiet nie zostanie w pełni wykorzystany w danym miesiącu. Konkretna suma będzie jeszcze ważna przez następne 6 miesięcy!

18 grudnia przypada święto nietypowe, dość typowej (niestety) tendencji widocznej od lat*. Międzynarodowy Dzień Emigrantów został ustanowiony przez ONZ w 2000 roku. Jednakże w 1990 roku, właśnie tego dnia, weszła w życie międzynarodowa konwencja dotycząca ochrony praw emigrantów, którzy wyjeżdżają do pracy za granicę. Dzień ten jest okazją do szerzenia informacji na temat praw człowieka oraz niezbędnego prawa do wolności. Myślę także, że to idealna okazja do podzielenia się swoimi pierwszymi (w moim przypadku) spostrzeżeniami.

Nigdy nie myślałam o tym, że będę mieć okazję mieszkać poza granicami Polski. Ba! Nawet tego nie chciałam, nie było to moim marzeniem. To zdumiewające jak przypadek potrafi zmienić postrzeganie otaczającego nas świata. Czuję się tego dobrym przykładem. Dziś już wiem, że wielu rzeczy nie da się zaplanować (a tak bardzo lubię to robić). Nie warto bać się zmian. Teraz jestem przekonana, że one (zmiany) w 99,9% przypadków kończą się sukcesem. Wychodzenie z własnej strefy komfortu (uwolnienie się od myślenia o pewnym jutrze, przewidywalnej codzienności, którą się lubi, ale która nie zaskakuje) to najbardziej rozwojowa sprawa, jaka mnie dotychczas spotkała. Naprawdę. Przełamywanie barier językowych (nauka języków obcych i rozmowa w nieojczystym języku), otwieranie się na inne środowisko (holistyczne spojrzenie na świat), kulturę (obserwacja innych tradycji, przyzwyczajeń) oraz tworzenie nowego otoczenia (na nowo, "po swojemu" z uwzględnieniem nowości). Podziwiam ludzi, którzy doszli do tych wniosków wcześniej niż ja. A tym, którzy wciąż się obawiają, mówię: spokojnie, to normalne, ale warto spróbować. Wyjeżdżajcie (wcale nie na zawsze), próbujcie, otwierajcie umysły na nowości. Kiedy piszę te słowa, odczuwam wewnętrzny spokój. Dla porównania -kiedy pakowałam walizkę z biletem w jedną stronę, targał mną stres. Nie wiedziałam jak to będzie, jak sobie poradzę, co mnie czeka. Teraz nadal nie wiem, co się wydarzy, ale zdecydowanie granica tolerancji tego stanu przesunęła się dalej. To dało mi do myślenia, iż kiedy jak nie teraz? Nikt przecież nie mówił, że wkraczanie w dorosłość to prosta sprawa. 

Jakaś forma emigracji potrzebna jest każdemu. Warto doznać tęsknoty, aby docenić to, co nas otacza. Warto wyjechać, by cieszyć się z powrotu. Warto zweryfikować, czego tak naprawdę nam trzeba, a co jest tylko efektem konsumpcyjnego pędu. Warto przekonać się, kto jest nam naprawdę bliski. Warto.

* z danych podanych przez GUS wynika, iż obecnie za granicą przebywa 2,2 mln Polaków. Polscy Emigranci swoje święto obchodza 2 maja (mało osób o tym wie, ale w kalendarzu świąt od 2002 roku widnieje Dzień Polonii i Polaków za Granicą).

Bruksela, nadchodzi wyczekiwany dzień rozpoczęcia stażu*. Zza chmur nieśmiało wyłania się jesienne słońce. Wychodzę z kamienicy i idę szybkim krokiem, aby zdążyć na wskazaną godzinę (później okaże się, że moja nadgorliwa chęć bycia punktualnym nie jest zaletą, na pewno nie w Parlamencie Europejskim, w którym wiele wydarzeń odbywa się z kilkunastominutowym opóźnieniem). Mijają mnie ludzie, lekko zaspani, zdecydowanie nie tak rozemocjonowani jak ja. Mimo to obserwuję, że prócz wspólnego celu, do którego zmierzamy, łączy nas coś jeszcze – eleganckie spodnie w kant. I właśnie tak na chwilę wkroczyłam do świata wielkiej polityki.

Nowy miesiąc to dla Parlamentu Europejskiego początek dobrze znanego schematu. Posiedzenia komisji, spotkania grup roboczych, frakcji, delegacji, mini sesja plenarna, kontynuacja prac w podzespołach i wreszcie sesja plenarna w Strasburgu. W międzyczasie konferencje, seminaria, debaty. Spotkania wielu środowisk, w międzynarodowym gronie. Podejmowanie tematów lepiej lub mniej znanych, ujmowanych z o wiele bardziej holistycznego punktu widzenia. To zrobiło na mnie spore wrażenie, przy okazji otwierając mi jeszcze szerzej umysł na kwestie społeczne (integracja społeczna, emigracja, wykluczenie społeczne, bezrobocie w Europie, sytuacja młodych na rynku pracy), którym przez ten czas przyglądałam się najdokładniej. Przez częstość posiedzeń Komisji EMPL i ECON czuję, że ich członków znam już bardzo dobrze. Nie będę pisać, że ten czas to szansa, nowe możliwości. Całe życie jest jedną wielką szansą. Ten epizod to świetna przygoda podczas której uchylono przede mną rąbka europejskiej tajemnicy (mechanizmów władzy). Czy wzbogaca CV? Chcę w to wierzyć, ale nie łudzę się :-) Czy żałuję? Tylko trochę, bo mam ochotę na jeszcze więcej!

Ponadto codzienny przegląd aktualnej prasy, bycie na bieżąco. Gotowość na elastyczność oraz zdanie się na spontaniczność (której ciągle się uczę), pomimo ustalonej agendy. Intensywna praca, uczestnictwo w wydarzeniach, o których najczęściej dopiero jutro powiedzą media na całym świecie. To właśnie utwierdziło mnie w przekonaniu, że najlepiej czuję się w zróżnicowanym środowisku, w miejscu, w którym ciągle się coś dzieje. Bruksela bez wątpienia jest miastem, które sprzyja aktywności. Dlatego wraz z końcem stażu (którego nie planowałam, a był on szczęśliwą komplikacją moich prób i daru losu), serca Europy jeszcze nie opuszczam. Co przyniesie nowy dzień? Zapewne coś przypadkowo zaskakującego. Jak widać warto czekać.

Staż w Parlamencie Europejskim- jak to zrobić? Przeczytaj TUTAJ

Polityka to Twoje życie? Studiujesz politologię, europeistykę i prawo międzynarodowe, najlepiej równolegle? Jesteś partyjnym działaczem? Masz znajomości? Znasz trzy języki obce? Chcesz zrobić karierę w Brukseli? Jeśli odpowiedziałeś kilkokrotnie NIE, nie martw się, to nie skreśla Cię z szans odbycia stażu w Parlamencie Europejskim. Aplikuj! Pisz! Próbuj. Ja tego dokonałam. Nie wiesz jak to zrobić? Oto kilka ważnych informacji.

Parlament Europejski  to instytucja Unii Europejskiej, która posiada trzy siedziby w: Brukseli, Strasburgu i Luxemburgu. Co 5 lat każdy z (28) krajów członkowskich wybiera swoich europosłów. W tej kadencji (po majowych wyborach) jest ich 751, z czego 51 (łatwo zapamiętać) to reprezentanci Polski. Parlament jest przede wszystkim organem prawodawczym, ma swój współudział w uchwalaniu budżetu. Nie posiada jednak inicjatywy ustawodawczej (w przeciwieństwie do parlamentów krajowych). W całej instytucji pracuje ponad 7 tysięcy pracowników. A do tego grona nie zaliczają się tak liczni stażyści, których nie trudno tu spotkać. Na jakich zasadach się tutaj znaleźli? 

Istnieją trzy możliwości:

• staż w  strukturach administracyjnych PE
  Skierowany do absolwentów szkół wyższych. Profil ogólny bądź dziennikarski. Trwa 5 miesięcy. Rekrutacja odbywa się tylko dwa razy w roku, więc warto zachować czujność. Wypełnienie formularza aplikacyjnego jest bardzo czasochłonne. Więcej informacji TUTAJ (także o stażach w dziedzinie tłumaczeń).
• staż w grupie politycznej 
  Trwa 3 lub 6 miesięcy. Do wyboru od prawa do lewa (co wiąże się z innymi wartościami i postulatami). Podaję w kolejności, zaczynając od najliczniejszej frakcji. W nawiasie polskie partie, które wchodzą w skład danej frakcji: EPP (PO oraz PSL), S&D (SLD), ECR (PiS), ALDE, EUL-NGL, Verts/ALE, EFDD, są jeszcze posłowie tak zwani niezrzeszeni (Nowa Prawica). 
  O warunkach przyjęciach na staż można przeczytać na oficjalnych stronach powyższych grup politycznych. Więcej informacji oraz odnośniki do stron TUTAJ
• staż w biurze poselskim
  Trwa 1 miesiąc, z możliwością przedłużenia w zależności od możliwości kadrowych konkretnego biura. Największe szanse odbycia stażu mają osoby z tego samego regionu, który reprezentuje dany europoseł (ale nie jest to reguła). Warto przeglądać strony inteneretowe oraz inne portale społecznościowe prowadzone przez posłów, bowiem często organizowane są konkursy, w których nagrodą główną jest właśnie staż w Brukseli! Ponadto kontakt mailowy i metoda prób i błędów też jest w tym przypadku wskazana.

Każdy ze staży wiąże się z otrzymaniem stypendium, które powinno pokryć koszta związane z podróżą, zakwaterowaniem (którego stażysta szuka samodzielnie, jak to zrobić pisałam TUTAJ) oraz codziennymi wydatkami. 

Co warto jeszcze wiedzieć?

Dla pragnących przynależności, cenna informacja. Na terenie PE działa Stowarzyszenie zrzeszające Stażystów Parlamentu Europejskiego - EPSA. Organizacja co roku wybiera nowy zarząd oraz kooordynatorów poszczególnych inicjatyw (na zasadach stażyści tworzą coś dla innych stażystów). Organizowane są imprezy tematyczne oraz kursy językowe (prócz tych kultowych, także chiński, arabski, polski). Oficjalna strona i więcej informacji: epsaofficial.eu

Belgia to państwo federacyjne (podzielone na 3 regiony: Flamandzki, Waloński, Stołeczny Brukseli), w zachodniej Europie, zlokalizowane w południowych Niderlandach, posiada dostęp do Morza Północnego. Podzielone na 3 urzędowe strefy językowe: francuski, niderlandzki, niemiecki. Kraj rządzony w ustroju monarchii konstytucyjnej, na czele której stoi Król Filip I Koburg. Na jeden kilometr kwadratowy przypada 365 osób. Czy to dużo? Liczba ludności Belgii wynosi 11,2 miliona osób, z czego 12,7%  to imigranci. Co ich tu przyciąga? Jak oceniają jakość życia w kraju, w którym przez długi czas nie było rządu? I czy w ogóle to ma jakiekolwiek dla nich znaczenie?

Ranking pozwala porównać ze sobą interesujące nas państwa (niestety Polska nie została w nim uzwględniona), uznane za najlepsze miejsca do pracy w oparciu o doświadczenie, ekonomię i warunki wychowywania dzieci za granicą. W czołówce znalazły się: Szwajcaria, Singapur i Chiny. Szczęśliwą dwudziestkę faworytów zamyka Belgia. 

Za co jest najbardziej ceniona? Za to, że pełni funkcję węzła komunikacyjnego (42 lotniska, w tym 24 z pasami startowymi), stąd podróżowanie po Europie jest wygodne i stosunkowo tanie. To kraj piwem płynący, Belgowie produkcję wysokoprocentowego piwa opanowali do perfekcji. Są tu też frytki i budki z goframi na każdym rogu, ich jedzenie może przyczyniać się do chwilowego dobrostanu, ale przecież też do pogorszenia kondycji, a mimo to zadbanie o kwestie zdrowotne nie jest tu trudne. Belgia posiada dobrze rozwiniętą opiekę socjalną. Jakość usług medycznych jest na bardzo wysokim poziomie, co potwierdzają wyniki niemal każdego raportu. Wachlarz możliwości kulturalnych i rozrywkowych oraz szansa na to by przy codziennych wydatkach, móc odkładać pieniądze na konto oszczędnościowe. To właśnie wpływa na jakość życia cudzoziemców.
Co najbardziej przeszkadza? Cztery pory roku w jeden dzień? Tak, to bardzo możliwe. Częste kradzieże, nie tylko kieszonkowe. Spóźniająca się komunikacja miejska i gigantyczne korki, zwłaszcza w Brukseli, które odbierają poczucie swobodnego przemieszczania się.

W tym rankingu Belgia zajęła 29 miejsce na 61. Większość osób, które się tu znalazły swoją zmianę zamieszkania wskazuje na przyczyny związane z pracą, 87% pracuje w międzynarodowych firmach, tym samym posiadając tytuł magistra (65%) bądź doktora. Te dane pozwalają stwierdzić, iż najprawdobniej są to osoby, które swoje zawodowe doświadczenie zdobywają w Instytucjach Unii Europejskiej, NATO, ONZ w Brukseli, Brugii lub Mons. 
Pod względem kształcenia najmłodszych (dostępności edukacji) Belgia zajęła 3 miejsce. Zachowanie równowagi pomiędzy pracą a życiem rodzinnym czyni codzienność jeszcze bardziej przyjemną. 47% obcokrajowców  ocenia życie w Belgii jako satysfakcjonujące, ponadto 33% ankietowanych osób czuje się tutaj "jak u siebie". Mimo, iż co trzecia osoba ma problem z nawiązaniem bliższej relacji z lokalnymi mieszkańcami i nie wynika to z bariery językowej.

Jak widać na jakość życia mają wpływ czynniki zewnętrzne. Myślę jednak, że to jak postrzegamy swoje życie nie zależy tylko od tego gdzie jesteśmy. Gdziekolwiek teraz jesteś, cokolwiek czujesz do miejsca w którym teraz trwasz, bierz z niego co najlepsze. Twórz jakość własnego życia. Działaj!

Wpis z serii PORADNIK POCZĄTKUJĄCEGO EMIGRANTA. 

Dom to miejsce które zapewne nie tylko mi kojarzy się z ostoją bezpieczeństwa. A jeśli nie
z tym, to zawsze wzbudza określone emocje. Oczywiście lepiej gdy te pozytywne, niż przykre. Dlatego właśnie poszukiwanie własnych metrów kwadratowych to pierwsza sprawa jaka znalazła się na liście rzeczy priorytetowych, które należało zrobić zanim zdążyłam spakować walizki.

O tym, że szukanie mieszkania jest trudne dowiedziałam się zanim zaczęłam to robić. Ku przestrodze na co drugiej stronie internetowej z ogłoszeniami widnieje komunikat ostrzegający przed oszustwami jakie mają nagminnie miejsce. Fora internetowe uginają się od smutnych opowieści tych, którzy dali się nabrać. To żmudne i często rozczarowujące zajęcie, w szczególności jeśli robi się to za pośrednictwem Internetu. Przybierając rolę lokatora musimy otrzeć się przez sporą konkurencję, zwłaszcza tu w sercu Europy. Nie jestem w stanie przedstawić Wam recepty niezawodnej, ale opowiedzieć swoją historię jak najbardziej mogę. 

Godne polecenia portale, ułatwiające mieszkaniowe poszukiwania to przede wszystkim:
 www.immoweb.be oraz www.expatriates.com. Na wstępie ustalamy swoje kryteria (czy interesuje nas pokój w mieszkaniu lokatorskim czy studio lub nieco większa przestrzeń), budżet na jaki możemy sobie pozwolić, dzielnicę w której chcemy mieszkać i do dzieła!
Ogłoszenia warto przeglądać codziennie. Tu obowiązuje zasada prób i błędów. Piszmy maile, pytajmy, próbujmy! W treści maila do właściela mieszkania warto zawrzeć takie inofrmacje jak: od kiedy będziemy w Brukseli, jak długi okres czasu wynajmu mieszkania nas interesuje, czy będziemy mieszkanie wynajmować sami czy ze swoim partnerem/dzieckiem, kim jesteśmy (krótka charakterystyka, student/stażysta/pracownik. Warto mieć na uwadze, że jeśli w ogłoszeniu widnieje konkretne kryterium, którego niestety nie spełniamy (np. 4 letni kontrakt) to pomimo naszych zapewnień, że jesteśmy wymarzonymi lokatorami, jestem na 99% pewna, że właściciel i tak na to nie przystanie. Jeśli nie osiągniemy od razu celu, to na pewno wyniesiemy z tego pewną lekcję na przyszłość. W szczególności jeśli zaczeliśmy szukać mieszkania długo przed swoim przyjazdem
i wcześniej nie będziemy mogli osobiście odwiedzić wszystkich interesujących nas obiektów. Jeśli znamy kogoś kto już tu mieszka, poprośmy o pomoc. Uruchommy sieć kontaktów, na pewno coś da się zrobić. A jeśli nie, przygotujmy plan B.

PLAN B
Jeśli nikt nie zechce nam pomóc, jeśli nikt nie odpowie pozytywnie na nasze zapytanie w sprawie interesującego nas lokum, jeśli coś nie pójdzie po naszej myśli, zawsze istnieje perspektywa zarezerwowania kilku noclegów w hostelu (pomocna może być strona www.bnb-brussels.be lub www.brusselsdestination.be) już w Brukseli. Wówczas będąc na miejscu łatwiej
i szybciej będziemy mogli kontaktować się w sprawie konkretnych ogłoszeń. Osobiście odwiedzać mieszkania oraz weryfikować promowaną treść ze stanem faktycznym.

Oszustwo typ nr 2 
"Poznaj mojego agenta, zaufaj mi i prześlij zaliczkę, mieszkanie już na Ciebie czeka!"
To zaskoczyło mnie najbardziej. Oszust doskonale wiedział co robił, najprawdopodobniej nie działał sam. Podał się za osobę, która naprawdę istniała (chociażby na portalach społecznościowych), ale ewidentnie mieszkania wynajmować nie chciała, a jeśli chciała to na pewno nie to, które mnie interesowało i niekoniecznie była świadoma, że ktoś się pod nią podszywa. Wymiana mailowa trwała ponad tydzień. "Właściciel" bardzo szybko odpisywał na maile, budził zaufanie, w wynajmie mieszkania pośredniczyła agencja nieruchomości. Pojawiła się nawet propozycja rozmowy na skype (skoro nie mogę osobiście odwiedzić mieszkania) do której w efekcie nie doszło bo temat nagle się urwał.
W międzyczasie mieszkanie odwiedził godny zaufania znajomy mieszkający już w Brukseli, który spotkał się z agentem konkretnej agencji nieruchomości (która naprawdę istnieje!). Mieszkanie było bardzo atrakcyjne, wizja własnych kątów w wielkim mieście budziła moje ogromne emocje. Jednak szybko zostały ostudzone przez nagłe ponaglenie o tym, że czas zapłacić zaliczkę (mimo, że wcześniej umawialiśmy się inaczej). Moje prośby o przygotowanie umowy najmu były spławiane argumentem, iż osoba, która jest za to odpowiedzialna w agencji przebywa aktualnie na urlopie. Bardzo rozczarowujące doświadczenie. Mimo, że mieszkanie istnieje, oszust podszywał się zarówno za właściciela jak
i agencję. Na szczęście w porę poczułam, że coś jest nie tak. Nie zdziwię się jeśli niedługo przeczytam nagłówek w gazecie o wielkiej aferze...

Uważajcie, kreatywność oszustów zdaje się nie mieć granic. Powodzenia!

Decyzja zapdała, wyjeżdżam. Wiedziałam co spakować do walizki i szybkim tempem ruszyłam w stronę lotniska. Ośmiozębny uśmiech stewardess umilał ten bezproblemowy lot.  Dzień dopiero się zaczynał, świeciło słońce, zapach kawy utwierdzał w przekonaniu, że to dobry krok
w przyszłość. Tak wyglądała oficjalna wersja tego wyjazdu.

W rzeczywistości obiłam się o mur własnych lęków, które narastały z każdą minutą zbliżającą mnie do podjęcia szeregu formalności. Jednakże prócz procesu pakowania się z uwzględnieniem limitu bagażowego oficjalna wersja nie różni się od tej która jest naprawdę (tak, jestem zdeklarowanym pesymistą defensywnym). O tym jak spakować swoje dotychczasowe życie w jedną walizkę opowiem następnym razem. Narazie tylko zapewnie, że ówczesne zdenerowanie teraz bardzo mnie śmieszy.

Bruksela przywitała mnie widokiem klimatycznych uliczek, odremontowanych kamienic, które gościły 
w swych murach niejedno pokolenie. Kultura bycia - szeroko rozumiana celebracja, którą widać na każdym rogu, gdzie nie brakuje oryginalnych kawiarni i barów. Mieszanka kulturowa, wszyscy różni, ale też bardzo do siebie podobni. Łączy nas miasto, w którym znaleźliśmy się z różnych pobudek. To odczucie bardzo szybko zrekompensowało mi wcześniejszą huśtawkę emocjonalną. Moje pierwsze dni w Belgii są bardzo słoneczne!